Hoe een ritje met De Lijn plots de helft duurder werd

Zelf ben ik een quasi non-gebruiker van het openbaar vervoer, en wist dus niet wat de mogelijkheden laat staan de kostprijzen waren om mijn jeugdige nazaat erop uit te sturen met train/tram/bus. Eerst even googlen dus. Mijn dochter ging met De Lijn, het enige dat ik wist, en dus kwam ik logischerwijze terecht op de gelijknamige website.

Op de homepage van De Lijn krijg je meteen een routeplanner voor de kiezen. Dat was niet meteen wat ik nodig had, want bestemming onbekend. Na even turen ontdekte ik een linkje in de bovenste menubalk, genaamd ‘Vervoerbewijzen’ (ik ctrl+f’de de homepage op het woord ‘tickets’, maar kom). Daar kwam ik te weten dat ik voor een dagpas voor een kind vier euro kwijt was. Er bleken ook goedkopere rittenkaarten te bestaan, maar die verkoopt De Lijn niet online.

Wat mij betreft: deal! Nu snel afrekenen.

(Voor de slimmeriken: ik weet dat er zoiets als een sms-ticket bestaat, alleen wilde ik in geen geval dat mijn dochter haar smartphone zou meenemen naar de bij momenten wilde activiteiten van de jeugdbeweging)

Vanaf dan wordt het bizar.

Ik klik bij de vervoerbewijzen op de tekstlink naar de eShop, krijg vervolgens een nieuwe pagina met een hele uitleg voorgeschoteld (kan korter, copywriters van De Lijn!), en zoek dan vruchteloos naar een bestel-button. Die button was er wel degelijk, maar bleek vermomd als een gigantische, archilelijke reclamebanner die totaal niet lijkt op een button (zie beeld bovenaan dit artikel). Daar had ik dus domweg overgekeken. Trouwens, meteen bewijs dat mijn ogen volledig zijn afgestemd op het negeren van reclamebanners.

Ach ja, weer een drempel genomen. Nu was ik eindelijk aanbeland in de eShop van … Bpost? Bpost?! Iets over een samenwerking tussen De Lijn en Bpost, aldus nog de vorige pagina van De Lijn. Hoe dan ook, ik wilde alleen maar dat ticketje, sorry, vervoerbewijs voor de bus.

Ik legde snel één ‘Dagpas Kind’ aan vier euro in mijn winkelkarretje … waarna er plots nog twee euro aan “beheerskosten” bijkomt. Blijkbaar was dit omdat ik niet voor minimaal 12,5 euro besteld had in de eShop. Dat ritje met de Lijn werd zo eensklaps de helft duurder! In elk ander geval had ik allang mijn browservenster met een vloek gesloten. Maar het moest snel gaan, en dus rondde ik de transactie netjes af. Petje af: betalen met PayPal kon dan weer wel zonder extra kosten bij de eShop van De Lijn, sorry, Bpost. Drie dagen later ontving ik een envelop met daarin het vervoerbewijs.

Succes!

Na het ontvangen van het ticket, en bekomen te zijn van de lichte schok, besluit ik om toch nog de FAQ op de website van De Lijn door te nemen. Daar valt duidelijk te lezen dat ik via de eShop niets extra betaal én dat er geen minimumhoeveelheid noch een minimumbedrag geldt in de eShop.

Ondergetekende was toen al moegestreden na het vele zoekwerk en de buitenproportionele kostentoevoegingen om nog een kruistocht te beginnen tegen de helpdesk van De Lijn. En dat voor amper twee euro. Moraal van mijn verhaal: niet altijd is online sneller, beter of goedkoper.